Duur van de begunstigingstermijn
7. [appellante] betoogt dat de rechtbank niet heeft onderkend dat de begunstigingstermijn te kort was en dat de rechtbank ten onrechte uitspraak heeft gedaan zonder daarbij de begunstigingstermijn te verlengen.
7.1. De rechtbank heeft terecht geen aanleiding gezien voor het oordeel dat de door het college gestelde begunstigingstermijn van vier maanden te kort was. Het college heeft voor het bepalen van de begunstigingstermijn aansluiting gezocht bij de “Handreiking bestuurlijke sanctiemiddelen”. Doorgaans wordt een termijn van drie maanden gesteld om aan het Beh te voldoen en in dit geval is de begunstigingstermijn op vier maanden gesteld. Verder heeft het college [appellante], voorafgaand aan het opleggen van de last onder dwangsom, veel ruimte gegeven om de overtredingen ongedaan te maken. Daar komt bij dat de inrichting van [appellante] al jarenlang in afwijking van de geldende omgevingsvergunningen milieu in werking is. Wat [appellante] aanvoert is onvoldoende om aan de redelijkheid van de op deze manier bepaalde begunstigingstermijn te twijfelen. De rechtbank heeft terecht geen grond gevonden voor het oordeel dat de gestelde begunstigingstermijn niet redelijk is. Voor zover de rechtbank geen aanleiding heeft gezien een voorlopige voorziening te treffen en [appellante] daarover klaagt, staat tegen een beslissing van de rechtbank daarover geen hoger beroep open. Overigens geldt de dwangsom per constatering en heeft het college pas ruim een maand na het verstrijken van de begunstigingstermijn een controle uitgevoerd, zodat [appellante] na de uitspraak van de rechtbank niet direct in de situatie terecht is gekomen dat een dwangsom is verbeurd.
De betogen falen.
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@124222/201906949-1-r4/
Leave a Reply