10. Eisers betogen dat zij geen overtreders zijn, omdat zij de recreatiewoning niet aan de in de woning aangetroffen arbeidsmigranten hebben verhuurd. Volgens het contract is de recreatiewoning verhuurd aan een andere partij dan de aangetroffen arbeidsmigranten. Eisers hebben aangevoerd dat zij een professioneel verhuurbedrijf hebben ingeschakeld en dat een maximale verhuurtermijn van vier weken is overeengekomen. Daarnaast dient iedere huurder een reglement te tekenen waarin staat dat de recreatiewoning enkel voor recreatieve doeleinden mag worden gebruikte en worden alle huurders altijd na gebeld. Volgens eisers houden zij voldoende toezicht.

10.1.Op grond van artikel 5:1, tweede lid, van de Awb wordt onder overtreder verstaan degene die de overtreding pleegt of medepleegt. Niet in het geschil is dat eisers niet zelf de overtreding feitelijk hebben begaan. Voor beantwoording van de vraag of een ander dan degene die de verboden handeling fysiek heeft verricht als functionele pleger van de overtreding kan worden aangemerkt, sluit de Afdeling van de Raad van State (hierna: de Afdeling) aan bij de criteria van de Hoge Raad voor de toerekening van de verboden gedraging aan andere (natuurlijke) personen dan de feitelijke overtreder.5 Op grond van voornoemde rechtspraak wordt als overtreder aangemerkt degene in wiens machtssfeer de fysieke handelingen liggen waardoor de overtreding is begaan (de beschikkingsmacht) en diegene die handelingen heeft aanvaard of in het algemeen placht te aanvaarden (het aanvaardingsvereiste. Hiervan is in beginsel al sprake als de overtreder is tekortgeschoten in dat wat redelijkerwijs van hem verwacht mocht worden om wederrechtelijke handelingen te voorkomen.

10.2.De rechtbank is van oordeel dat eisers kunnen worden gekwalificeerd als functioneel daders en daarmee tot overtreders. Eisers zijn eigenaar van de recreatiewoning. De overtreding van artikel 12 van de planvoorschriften houdt direct verband met de wijze waarop de recreatiewoning wordt gebruikt. De woningeigenaar kan in de regel beschikken over de wijze van gebruik van de woning, ook als hij deze verhuurt middels een professioneel verhuurbedrijf. Dat kan hij bijvoorbeeld doen, zoals in onderhavige kwestie achteraf ook is gebeurd, door het opnemen van bepalingen daarover in het huurcontract. Eisers hadden als eigenaar van de recreatiewoning naar het oordeel van de rechtbank dan ook beschikkingsmacht over het gebruik van de woning.

10.3.Naar het oordeel van de rechtbank hebben eisers daarnaast het wederrechtelijke gebruik van de woning aanvaard door niet de zorg te betrachten die in redelijkheid van hen kon worden gevergd met het oog op voorkoming van de gedraging. Eisers voeren aan dat zij de woning verhuurden via een verhuurorganisatie in de hoop dat deze op een professionele wijze de verhuur zou verzorgen. De facto bleek, volgens eisers, dat zij geen mogelijkheden meer hadden om huurders te weigeren, ook niet als zij een vermoeden hadden dat deze huurders de woning gebruikten als uitvalsbasis om uit te werken. Eisers geven in de zienswijze aan dat de verhuurorganisatie hen heeft gezegd dat zij, als de woning voor niet recreatieve doeleinden wordt gebruikt, de politie kunnen bellen om de woning te laten ontruimen. De rechtbank is van oordeel dat eisers, door op deze wijze en onder deze voorwaarden een contractuele relatie met de verhuurorganisatie aan te gaan, het risico hebben aanvaard dat de woning op niet-legale wijze ter beschikking wordt gesteld voor bewoning met niet-recreatieve doeleinden. De rechtbank weegt in dit kader mee dat eisers gebruik maakten (en nog steeds gebruik maken) van een sleutelkastje. Door gebruik te maken van deze wijze van sleuteloverdracht zien eisers onvoldoende toe op het feitelijke gebruik van de woning. Dat een andere handelswijze niet mogelijk is, zoals eiser heeft aangevoerd op zitting, omdat zij niet in de omgeving wonen en de huurders niet op vaste tijden aankomen, volgt de rechtbank niet. Op zitting heeft het college aangevoerd dat eiser bijvoorbeeld afspraken kan maken met de beheerder die op het park aanwezig is. Ook hadden eisers aangekondigde bezoeken kunnen (laten) brengen aan de recreatiewoning en met de toestemming van de huurders de recreatiewoning kunnen controleren.6 Deze maatregelen hebben eisers nagelaten. Alles tezamen beschouwd hebben zij, naar het oordeel van de rechtbank, bewust het risico genomen dat de recreatiewoning op een andere wijze werd gebruikt en in zoverre hebben eisers het wederrechtelijke gebruik aanvaard. De beroepsgrond slaagt daarom niet.

10.4.De rechtbank overweegt dat eisers op de zitting hebben vermeld dat zij de recreatiewoning inmiddels onder betere voorwaarden verhuren en dat zij ook andere maatregelen hebben getroffen om te voorkomen dat de recreatiewoning in strijd met de planvoorschriften wordt gebruikt. Het college heeft ter zitting bevestigd dat er de afgelopen tijd inderdaad geen overtredingen meer gesignaleerd zijn en heeft ook gewezen op de mogelijkheden voor eisers om opheffing van de last onder dwangsom te vragen. Voor zover eisers dit als beroepsgrond hebben bedoeld, slaagt de beroepsgrond niet. De rechtbank beoordeelt het beroep immers naar de situatie zoals die was ten tijde van het bestreden besluit.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RBGEL:2024:3790