5.       Jabé Vastgoed B.V. betoogt dat de rechtbank er ten onrechte van uit is gegaan dat, toen handhavers van het college op 12 oktober 2020 een controle hebben uitgevoerd, geen waterberging was gerealiseerd. Zij wijst erop dat in juli 2020 is begonnen met het aanbrengen van infiltratiekratten, hoewel met een waterbergend vermogen van 108 m3. Maar het bedrijf dat de werkzaamheden uitvoerde, kwam tot de conclusie dat de aanleg niet mogelijk was vanwege de hoge grondwaterstand. Er is toen een alternatief plan bedacht, zo stelt Jabé Vastgoed B.V.

5.1.    Niet is gebleken dat er ten tijde van het opleggen van de last onder dwangsom op 23 april 2019 en ten tijde van het verbeuren van de dwangsommen op 1 oktober 2019 en 1 november 2019 een waterberging was aangelegd. Het college mocht daarom tot invordering overgaan. Voor zover Jabé Vastgoegd B.V. stelt dat het onmogelijk is om aan de last te voldoen, had zij dit kunnen aanvoeren in een procedure tegen het dwangsombesluit van 23 april 2019. Maar dit heeft zij niet gedaan, omdat zij tegen dat besluit geen bezwaar heeft gemaakt. Daarnaast had zij het college tijdig, voor afloop van de begunstigingstermijn, kunnen vragen met toepassing van artikel 5:34 van de Awb de last op te heffen dan wel te verminderen ingeval van blijvende of tijdelijke gehele of gedeeltelijke onmogelijkheid om aan haar verplichting te voldoen, zodat zij geen dwangsom zou verbeuren (vergelijk de uitspraak van de Afdeling van 13 juni 2018, ECLI:NL:RVS:2018:1963). Maar ook dit heeft zij niet gedaan.

Gelet hierop heeft de rechtbank terecht overwogen dat het college tot invordering mocht overgaan.

Het betoog slaagt niet.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RVS:2024:2418