Bestuursdwang

7.       [appellant] betoogt dat sluiting van de appartementen voor de duur van drie maanden niet proportioneel is. Omdat de afwijkingen van de brandveiligheidsvoorschriften van ondergeschikte aard waren en snel verholpen konden worden, was een sluiting van drie maanden volgens hem niet nodig voor het ongedaan maken van die overtreding. Verder gaat het bij de overtreding van het bestemmingsplan niet om een evident illegaal gebruik van het gebouw of om een drugspand of overlastwoning, in welke situaties een sluitingsduur van drie maanden gerechtvaardigd zou kunnen zijn.

7.1.    De Afdeling is van oordeel dat het college een sluiting van drie maanden noodzakelijk heeft kunnen achten om de overtreding te beëindigen en herhaling daarvan te voorkomen. Met deze sluiting wordt duidelijk gemaakt dat het gebouw niet meer beschikbaar is voor toeristen en wordt, zoals de rechtbank heeft overwogen, de ‘loop’ naar het gebouw eruit gehaald. Verder heeft het vorige handhavingsbesluit van 14 december 2016, waarbij [appellant] was gelast het gebruik van zijn pand als hotel te staken, herhaling van dat met het bestemmingsplan strijdige gebruik niet voorkomen.     De vlucht- en brandonveilige situatie was aanleiding om spoedeisende bestuursdwang toe te passen. Maar, anders dan [appellant] aanneemt, is de tijd die gemoeid is met het realiseren van een veilige situatie niet alleen bepalend voor de duur van de sluiting van zijn pand.

7.2.    Het betoog slaagt niet.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RVS:2024:1260