Verzoek om schadevergoeding

14. [appellant sub 2] heeft in hoger beroep verzocht om het college te veroordelen tot vergoeding van schade die hij als gevolg van het niet onmiddellijk handhaven tegen de zijmuur wegens overtreding van het Bouwbesluit 2012 heeft geleden.

14.1. Artikel 8:88 van de Awb luidt: “De bestuursrechter is bevoegd op verzoek van een belanghebbende een bestuursorgaan te veroordelen tot vergoeding van schade die de belanghebbende lijdt of zal lijden als gevolg van:

a. een onrechtmatig besluit;

b. een andere onrechtmatige handeling ter voorbereiding van een onrechtmatig besluit;

c. het niet tijdig nemen van een besluit;

d. een andere onrechtmatige handeling van een bestuursorgaan waarbij een persoon als bedoeld in artikel 8:2, eerste lid, onder a, zijn nagelaten betrekkingen of zijn rechtverkrijgenden belanghebbende zijn.”

Artikel 8:91 van de Awb luidt: “Indien het verzoek wordt gedaan gedurende het beroep tegen of het hoger beroep omtrent het schadeveroorzakende besluit, wordt het ingediend bij de bestuursrechter waarbij het beroep of het hoger beroep aanhangig is.”

14.2. De rechtbank heeft onweersproken vastgesteld dat het college in primair besluit 1 ten onrechte niet heeft beslist op het handhavingsverzoek voor wat betreft de zijmuur, terwijl [appellant sub 2] ten aanzien daarvan wel om handhaving heeft verzocht.

De Afdeling overweegt onder verwijzing naar haar uitspraak van 28 december 2016, ECLI:NL:RVS:2016:3462, overweging 8.1 en 8.2, dat voor toewijzing van een verzoek om schadevergoeding, in ieder geval moet zijn voldaan aan het causaliteitsvereiste. Dat betekent in dit geval dat er een causaal verband moet zijn tussen het niet tijdig beslissen van het college op het handhavingsverzoek van [appellant sub 2] met betrekking tot de zijmuur en de door hem gestelde geleden schade. Indien aannemelijk is dat het college een rechtmatig besluit zou hebben genomen dat naar aard en omvang dezelfde schade tot gevolg zou hebben gehad, wordt niet voldaan aan het causaliteitsvereiste en heeft [appellant sub 2] geen schade geleden als gevolg van primair besluit 1.

14.3. Niet in geschil is dat er ten tijde van het besluit op bezwaar van 25 september 2019 ten aanzien van de zijmuur geen sprake was van een overtreding van het Bouwbesluit 2012. Mede gelet op de toelichting van het college op de zitting is naar het oordeel van de Afdeling aannemelijk dat het college ten tijde van primair besluit 1 een rechtmatig besluit tot afwijzing van het handhavingsverzoek over de zijmuur wegens overtreding van het Bouwbesluit 2012 zou hebben genomen. De zijmuur was ten tijde van primair besluit 1 in aanbouw. Op grond van artikel 5:7 van de Awb kan een herstelsanctie worden opgelegd zodra het gevaar voor de overtreding klaarblijkelijk dreigt. Het is niet aannemelijk gemaakt dat er ten tijde van primair besluit 1 sprake was van een klaarblijkelijk gevaar voor overtreding van het Bouwbesluit. Het in opdracht van [appellant sub 2] opgestelde rapport van “Bureau voor Bouwpathologie BB” van 30 augustus 2018 leidt niet tot een ander oordeel. Dat rapport is gebaseerd op een controle die heeft plaatsgevonden na primair besluit 1 en heeft in zoverre geen betrekking op de toestand van de muur zoals die ten tijde van primair besluit 1 was. Uit dat rapport blijkt niet dat de bouwkundige toestand van de zijmuur ten tijde van primair besluit 1 zodanig was, dat overtreding van het Bouwbesluit niet alleen mogelijk was bij het afbouwen van de zijmuur, maar dat er reeds op dat moment een klaarblijkelijk gevaar voor overtreding was.

Omdat aannemelijk is dat het college een rechtmatig besluit tot afwijzing van het handhavingsverzoek over de zijmuur zou hebben genomen, heeft [appellant sub 2] geen schade geleden als gevolg van het niet tijdig beslissen op het verzoek tot handhaving ten aanzien van de zijmuur. De Afdeling wijst het verzoek om schadevergoeding daarom af.

Het betoog slaagt niet.

https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@136396/202103528-1-r4/