Is de opgelegde dwangsom te hoog?

14. Eisers voeren aan dat de hoogte van de dwangsommen onredelijk en buitenproportioneel is. Het college heeft zich gebaseerd op de financiële voordelen die eisers behalen met het toestaan van de vishandel op het perceel, maar heeft geen inzicht verworven in de financiële voordelen. Bovendien hanteert het college niet de juiste maatstaf: de hoogte van de dwangsom moet niet worden gerelateerd aan de financiële voordelen uit het toestaan van de vishandel, maar aan de voordelen die eisers halen uit het gewraakte gebruik.

14.1.

De voorzieningenrechter overweegt dat volgens vaste jurisprudentie3 de hoogte van de dwangsom in een redelijke verhouding moet staan tot enerzijds de zwaarte van het door de overtreding geschonden belang en anderzijds de beoogde effectieve werking van de dwangsomoplegging. De last onder dwangsom is er immers op gericht de overtreder ertoe te bewegen vóór het einde van de begunstigingstermijn zelf een einde aan de illegale situatie te maken.

14.2.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat de motivering van de hoogte van de dwangsommen in het bestreden besluit te summier is. Het college heeft onvoldoende onderbouwd waarom deze hoogte van de dwangsommen gerechtvaardigd is. Ook de algemene verwijzing op zitting naar landelijke richtlijnen is een onvoldoende onderbouwing. Gelet op de omstandigheden van het geval is de voorzieningenrechter van oordeel dat de door het college opgelegde dwangsommen niet in een redelijke verhouding staan tot de aard van de overtreding. De voorzieningenrechter acht een lagere dwangsom redelijk en zal daarom de hoogte van de dwangsommen matigen naar € 10.000 ineens ten aanzien van de horeca en € 1.000 per keer met een maximum tot € 5.000 ten aanzien van het terras.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/#!/details?id=ECLI:NL:RBGEL:2023:5161