3.       [appellante] voert aan dat zij de kostenbeschikking niet kan betalen. Zij verzoekt om het besluit om te zetten in een waarschuwing.

3.1.    Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen was het college bevoegd om handhavend op te treden en de kosten van bestuursdwang op [appellante] te verhalen. Het college was niet verplicht om haar eerst een waarschuwing te geven.

3.2.    Volgens vaste rechtspraak (zie bijvoorbeeld de uitspraak van de Afdeling van 12 mei 2021, ECLI:NL:RVS:2021:996, r.o. 5.2) hoeft het bestuursorgaan bij een besluit omtrent kostenverhaal in beginsel geen rekening te houden met de financiële draagkracht van de overtreder. De draagkracht van de overtreder kan namelijk meestal pas in de executiefase ten volle worden gewogen. Als hierover een geschil ontstaat, is de rechter die belast is met de beslechting daarvan bij uitstek in de positie om hierover een oordeel te geven. Voor een uitzondering op dit beginsel bestaat alleen aanleiding, als evident is dat de overtreder gezien zijn financiële draagkracht niet in staat zal zijn de te verhalen kosten van bestuursdwang (volledig) te betalen. Op de overtreder rust de last om aannemelijk te maken dat dit het geval is. Hij dient daarvoor zulke informatie te verstrekken dat een betrouwbaar en volledig inzicht wordt verkregen in zijn financiële situatie en de gevolgen die het betalen van de verhaalde kosten zou hebben.

[appellante] heeft niet met stukken onderbouwd dat zij niet in staat is om de kosten van bestuursdwang te betalen. Het college kan bij het invorderen van de kosten wel rekening houden met de financiële omstandigheden van [appellante], bijvoorbeeld door op haar verzoek een betalingsregeling te treffen.

Het betoog slaagt niet.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RVS:2024:4730