De last onder dwangsom

5.       [appellant A] en [appellant B] betogen dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat geen toezegging is gedaan waaraan [appellant A] en [appellant B] het vertrouwen mochten ontlenen dat volgens het college geen omgevingsvergunning nodig is voor de bouw van het bouwwerk. [appellant A] en [appellant B] voeren aan dat de toezichthouder hun tijdens de controle van 20 november 2020 te kennen heeft gegeven dat zou worden nagegaan of de bouw door kan gaan en dat het bouwwerk vergunningvrij gebouwd kan worden als er binnen een week geen reactie zou zijn gegeven. [appellant A] en [appellant B] hebben na enkele weken wachten de bouwwerkzaamheden hervat. Zij betogen dat zij op de toezegging van de toezichthouder mochten vertrouwen.

5.1.    Wie zich beroept op het vertrouwensbeginsel moet aannemelijk maken dat van de kant van de overheid toezeggingen of andere uitlatingen zijn gedaan of gedragingen zijn verricht waaruit hij/zij in de gegeven omstandigheden redelijkerwijs kon en mocht afleiden of het bestuursorgaan een bepaalde bevoegdheid zou uitoefenen en zo ja hoe.

5.2.    Bij brief van 20 januari 2021 heeft het college aan [appellant A] en [appellant B] kenbaar gemaakt dat het voornemens is handhavend op te treden tegen de illegale situatie die door het bouwen en instandlaten van het bouwwerk is ontstaan. In reactie daarop hebben [appellant A] en [appellant B] zich in hun zienswijze van 28 januari 2021 op het standpunt gesteld dat de controleur op 20 november 2020 letterlijk tegen hen heeft gezegd: “Als je volgende week niets hoort is het goed, anders hoor je volgende week van ons”. In die zienswijze hebben [appellant A] en [appellant B] verder gesteld dat dezelfde toezichthouder op 11 december 2020 het bouwwerk, dat toen bijna gereed was, is komen opmeten en toen heeft gezegd dat de zaak in de planning staat voor januari 2021, omdat de gemeente in verband met vakanties de zaak niet tijdig heeft kunnen oppakken.

5.3.    Het college acht niet aannemelijk dat de toezichthouder de door [appellant A] en [appellant B] gestelde termijn van één werkweek heeft genoemd, omdat die termijn onhaalbaar is, gezien de interne werkprocessen van de gemeente, waarvan de toezichthouder op de hoogte is. Het college heeft toegelicht dat de procedure om te beoordelen of sprake is van een overtreding als hier aan de orde, vijf tot zes weken in beslag kan nemen. Het college sluit niet uit dat de toezichthouder op 20 november 2020 heeft gezegd: “Als je niets hoort, dan is het goed”.

5.4.    Voor zover de door [appellant A] en [appellant B] gestelde toezegging van de toezichthouder op 20 november 2020, hiervoor weergegeven onder 5.2, kan worden opgevat als een reactie op een vraag of het bouwwerk vergunningvrij mag worden gebouwd, hebben [appellant A] en [appellant B] niet aannemelijk gemaakt dat de toezichthouder een concrete termijn heeft gegeven waarbinnen van de zijde van het college een reactie kon worden verwacht. De Afdeling betrekt hierbij het hiervoor onder 5.3 weergegeven standpunt van het college. Gelet verder op wat de toezichthouder volgens [appellant A] en [appellant B] op 11 december 2020 over de planning zou hebben gezegd, alsmede op het voornemen tot handhaving dat het college bij brief van 20 januari 2021 heeft bekendgemaakt, hebben [appellant A] en [appellant B] niet aannemelijk gemaakt dat het besluit van 4 maart 2021 in strijd is met uitlatingen die de toezichthouder naar gesteld op 20 november 2020 heeft gedaan. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat het beroep op het vertrouwensbeginsel niet kan slagen.

Het betoog slaagt niet.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/#!/details?id=ECLI:NL:RVS:2023:2960