Geluid

9.1.    Aan het bij besluit van 21 januari 2021 gehandhaafde besluit van 28 juli 2020 heeft het college onder meer ten grondslag gelegd dat de Omgevingsdienst Twente in het kader van de verleende omgevingsvergunning van 31 maart 2020 heeft onderzocht of [restaurant] voldoet aan de geluidseisen die van toepassing zijn op de inrichting. De conclusie van de Omgevingsdienst is dat Pelle’s Eten en Drinken voldoet aan de geluidseisen die van toepassing zijn op de inrichting.

Verder heeft het college in het besluit van 28 juli 2020 opgenomen: “Wij hebben tijdens de controle niet kunnen constateren dat er geluids- en parkeeroverlast van enige betekenis aanwezig is die dusdanig is, dat er sprake is van een overtreding van wet- en regelgeving.” Het college verwijst hierbij naar een op 22 juni 2020 uitgevoerde controle.

De Afdeling stelt vast dat uit het verslag van de op 22 juni 2020 uitgevoerde controle volgt dat het terras aan de voorzijde van het perceel [locatie 1] aanwezig was en in gebruik was genomen. Voor zover de gestelde geluidsoverlast van het toen aanwezige terras afkomstig zou zijn, wijst de Afdeling erop dat op grond van artikel 2.18, eerste lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer bij het bepalen van geluidsniveaus buiten beschouwing blijft het stemgeluid van personen op een onverwarmd en onoverdekt terrein, dat onderdeel is van de inrichting, tenzij dit terrein kan worden aangemerkt als een binnenterrein. Omdat het terras van [restaurant] onverwarmd en onoverdekt is en niet kan worden aangemerkt als een binnenterrein, bestond voor het college naar het oordeel van de Afdeling in zoverre geen aanleiding voor een geluidmeting. Gelet op het voorgaande heeft de rechtbank terecht overwogen dat het college zich op het standpunt heeft kunnen stellen dat niet is gebleken dat geluidsnormen worden overschreden door het gebruik van het terras voor het pand aan de [locatie 1].

Het betoog slaagt niet.

[…]

11.5.  Naar het oordeel van de Afdeling heeft de rechtbank terecht overwogen dat sprake is van een situatie waarin het college door overmacht niet in staat was tijdig een beslissing op de handhavingsverzoeken te nemen. Daarbij heeft de rechtbank terecht betrokken dat het coronavirus en de naar aanleiding daarvan getroffen maatregelen hebben geleid tot een abnormale en onvoorziene situatie die buiten toedoen en risicosfeer van het college ligt. De Afdeling acht met de rechtbank aannemelijk dat het in deze situatie voor het college niet mogelijk was om controles uit te voeren naar aanleiding van de door [appellante] ingediende handhavingsverzoeken. Daarbij heeft de rechtbank terecht in aanmerking genomen dat het coronavirus gezondheidsrisico’s meebracht voor de toezichthouders en dat de getroffen maatregelen de mogelijkheden om te controleren sterk beperkten. Zo was in de periode van maart 2020 tot 1 juni 2020 sprake van een landelijke lockdown. Daarom kon niet van het college worden gevraagd dat het controles liet uitvoeren bij het horecabedrijf. Het uitvoeren van controles was noodzakelijk om een goed voorbereid en deugdelijk gemotiveerd besluit op de verzoeken te kunnen nemen.

[…]

11.8.  Het voorgaande betekent dat de beslistermijnen als gevolg van overmacht van rechtswege opgeschort zijn geweest. Op het moment (in mei 2020) dat [appellante] het college in gebreke stelde, waren de beslistermijnen nog opgeschort. Dit betekent dat [appellante], voor zover zij het college in gebreke heeft gesteld, dit heeft gedaan vóór het einde van deze beslistermijnen en dat de ingebrekestellingen dus prematuur zijn. Daarom is geen sprake van ingebrekestellingen als bedoeld in artikel 4:17, derde lid, van de Awb. Dit betekent dat, gelet ook op het eerste lid van dat artikel, geen dwangsommen zijn verbeurd.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RVS:2024:1130