2.       Het college heeft ter zitting tevergeefs naar voren gebracht dat [appellant] geen procesbelang meer heeft, omdat hij binnen de aan hem in het besluit van 14 april 2021 gestelde termijn de bewoning van de recreatiewoning heeft gestaakt. Niet in geschil is dat de beëindiging van het gebruik van de recreatiewoning heeft plaatsgevonden onder druk van de bij het besluit van 4 december 2019 opgelegde last onder dwangsom. Zonder die druk zou [appellant] het gebruik van de recreatiewoning niet hebben gestaakt.

Daarbij heeft [appellant] ter zitting naar voren gebracht dat hij zich door diezelfde druk genoodzaakt voelde akkoord te gaan met de koop van een vervangend huis van een zodanig slechte kwaliteit dat hij dat anders nooit gekocht zou hebben.

Gelet daarop tast de omstandigheid dat het voor [appellant] belastende besluit van 4 december 2019 het beoogde effect heeft gehad, zijn procesbelang niet aan.

Een ander oordeel zou tot het ongewenste gevolg leiden dat de rechtmatigheid van een besluit waarbij aan iemand een last onder dwangsom is opgelegd, niet meer kan worden beoordeeld als is voldaan aan de last. De Afdeling verwijst in dit verband naar overweging 2.4 van zijn uitspraak van 20 oktober 2004 (ECLI:NL:RVS:2004:AR4294).

https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@133867/202004369-1-r2/