Hoewel de voorzieningenrechter oog heeft voor het milieubelang dat de staatssecretaris met het besluit tot oplegging van de last onder dwangsom beoogt te dienen, ziet de voorzieningenrechter, gelet op het voorgaande, onvoldoende aanknopingspunten voor het oordeel dat de uitvoering van de last zodanig spoedeisend is, dat de uitspraak in de bodemprocedure niet kan worden afgewacht. Hierbij neemt de voorzieningenrechter in aanmerking dat Landview te kennen heeft gegeven haar werkproces te hebben aangepast. De voorzieningenrechter neemt tevens in aanmerking dat de staatssecretaris geen nieuwe overtredingen heeft geconstateerd en geen nieuwe meldingen van mogelijke overtredingen bij hem zijn binnengekomen. De voorzieningenrechter stelt vast dat sinds de melding van de RUD aan de ILT op 14 februari 2019 van een mogelijke overtreding van het Bbk nagenoeg een jaar is verstreken alvorens de staatssecretaris het besluit tot handhaving heeft genomen. De voorzieningenrechter neemt verder in aanmerking dat de staatssecretaris bij het opnieuw constateren van een overtreding tijdens de schorsing van de last de mogelijkheid heeft om een verzoek tot opheffing van de schorsing in te dienen.
Het voorgaande betekent dat totdat de Afdeling in de bodemprocedure uitspraak heeft gedaan, Landview geen dwangsommen verbeurt indien zij niet aan de last voldoet. Dit betekent echter niet dat zij zich niet aan artikel 16 en 18 Bbk hoeft te houden.
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@122213/202004287-2-r1/